Baak

De weg naar Raam is hobbelig bedekt met oude klinkers. Vlak voor Raam staat een oude kloostertoren tussen de boeren schuren. De vrouw, die het erf met water schoon spuitwil eerst weinig kwijt. De geschiedenis vanaf 1100 staat allemaal op een bord langs de weg. Op de vraag, hoe het er wonen is onder zo’n oude toren barst ze los. Over de gemeente, die een industrieterrein voor de deur liet neerzetten op een mooie goede es, over de muziek die de hele dag schalde, over de brandgevaarlijke pallets, over het snoeien van de struiken en vooral over de roeken in de toren. Er woonden er 100-den en ze scheten alles onder, verjoegen de zangvogels, braken met veel lawaai de noten stuk en aten de moestuin leeg. Ze stopte alle gaten dicht en haalt de nesten leeg, want er mag niet geschoten worden op de beschermde vogels. Nu ze ook in het dorp nestelen piepen de bewoners wel anders, nu hun auto's wit van de stront zijn.. Gelukkig is de toren geen monument en kan ze zelf bepalen wat ze doet.
Helaas heeft ze nu rugklachten en kan de stenen niet meer zelf metselen. Maar de strijd tegen de roeken gaat door. De kerk van Baak ligt hoog boven het landschap naast het witte landhuis en een mooie weg voert naar Wichmond.