Purmerend

Het is vroeg en koud, die zondagochtend in Purmerend. In de straat van het station naar het centrum klinkt zachte orgelmuziek uit de kleine doopgezinde kerk. De organist is zich nog aan het inspelen. In de zelfde straat staat een prachtig zwart houten huis met mooie trappen en erkers. Tegenover dit huis is ene Manjo 50 jaar geworden. De tekst luidt: Het leven brengt nog meer vreugd, je begint aan je tweede jeugd. Op de foto’s kijkt Manjo niet bepaald blij met dit vooruitzicht. In het centrum, op de kaasmarkt, hangt een weldadige stilte. De kerk, het gemeentehuis en de horecagelegenheid worden nu pas wakker. Voor het hotel hangt een kroon, het hoedje van de koningin. Je moet er lekker kunnen eten en je even koning voelen. Een vader loopt met zijn zoon wat doelloos door de stad. Ze bekijken auto’s en noemen de merken en types. Een man heet twee kleine kinderen op zijn fiets geladen en staat even stil. Zijn vrouw wilde die ochtend duidelijk wat uitslapen.Een moeder en haar dochter zijn op weg naar de kerkdienst. Andere gelovigen laten nog op zich wachten. Purmerend moet wakker worden.