Laar ('t)

Er staat een man in ’t Laar, die palen in de grond zet voor zijn hek. Er is net nieuw gras ingezaaid. Dat is niet meer voor de koeien, maar voor de paarden, die sinds de komst van de nieuwkomers in de meerderheid zijn. Hij kan er wat aan verdienen door hooi te leveren. Hij zelf is gestopt, dat de MKZ crisis uitbrak nu al weer een paar jaar terug. Al zijn vakens moesten geruimd worden en het beeld van halfdode zwangere zeugen en pasgeboren biggen doet hem nog pijn in de ogen. Alles moet preventief geruimd worden om te voorkomen dat de herten en de zwijnen uit de kroondomeinen besmet zouden worden.
De mensen hebben geen tijd meer voor saamhorigheid, de tv en internet zijn belangrijker. Vroegen woonden er zo’n 10 kleine boertjes in ’t Laar. Die moesten elkaar wel helpen bij het maaien en het dorsen. Nu gaat elk stukje grond naar het milieu. Dat is mooi, maar het karakter van de streek veranderd zo te veel. Hij is boos op de Partij van de Dieren, die de boeren afschilderen als een stelletje misdadigers.