Wenum

Omzoomd door hoge bomen ligt een stil meertje in Wenum. Het ligt er niet zo maar. Het is een waterbekken voor de eeuwenoude watermolen. Die draaide er al in 1313. Wat er met de vrijkomende energie gedaan werd, verschilde van eeuw tot eeuw. Eerst koren, toen koper, toen schors voor de leerlooierij en daarna maakte men er Zwitserse kaasjes. Twee molenstenen rusten uit tegen de voorgever. Af en toe passeert een trekker de smalle brug.
Achter de molen woont een bijenvolk. Deze bijenstand wordt beheerd door iemand met de fantasierijke naam Maagdendans.