Zaltbommel

In de verte buigt de Martinus Nijhofbrug zich over de brede Waal. Martinus schreef er een gedicht over, maar heeft de brug zelf nooit gezien. Zaltbommel ligt al eeuwenlang ingesloten in een stadswal met restanten van stadsmuren. Ze worden op dit moment gerestaureerd. In het stadjes zelf heerst een nevelige ochtendstilte. De Hema huist in een fraai oud pand met een mooi raam. Er zijn mooie gevels. Het streekmuseum huist in het Maarten van Rossumhuis, ook al mooi en oud. Er is een kleine poort, die naar de kade aan de rivier gaat. En natuurlijk is daar de toren van “Bommel”, die uitkijkt over het rivierenlandschap. Aan de Waalkade is een restaurant, waar ooit een personeelsreisje eindigde. Nu staan er twee beelden van jonge jongens, die verrijzen uit het plaveisel. Iets buiten de wallen staat een Wokrestaurant, dat “Bommelwok” heet, een fraai staaltje van intercultureel denken.