Ravenstein

Alex Roeka bezingt de kermis van Ravenstein.met :“Ze kwamen van Herpen, ze kwamen van Loon”.Achter het kleine poortje en voor de bakkerij zitten een aantal bouwvakkers in de zon. Ze kennen Roeka niet, wel de plaats waar nog steeds de kermis gehouden wordt.
Ravenstein heeft nog het karakter van een vestingstadje met smalle straatjes. Wat verscholen staat een beeldje van Jan Klaasen en Kartijn als aandenken van een jaarlijks theaterfestival. In de oude Sociëteit werden ruzies uitgevochten tussen patriotten en prinsgezinden over de .macht in ons land. Nu is het huis onbewoonbaar verklaard. Bij de kerk zitten fietser in zon en drinken koffie op een terras. De winkel van Elles heet Memory of live en heeft een mooi gedicht over “je thuis voelen”:
Alsof je een plek bereikt
om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent
Alsof je dit al kende
voor je het zag.
Er geweest was
voor je zou komen
Zo thuis.
Helaas is de winkel van Ellen inmiddels uit het straatbeeld verdwenen. Thuis was maar tijdelijk thuis.

Ze hebben meer gevoel voor leven en dood in Ravenstein.
In een leilinde hangen 12 klingelende belletjes voor de gevallen uit de oorlog, die we hierdoor niet gemakkelijk vergeten.
Stil staan
Stil zijn
Is geen verloren tijd.
Ze hebben gelijk, die van Ravenstein. Ze zouden alleen de grote fabriek aan de oever van de Maas nog moeten afbreken.