Megen

Vlak voor Megen maakte de Maas een grote bocht, maar dat was lang geleden. De dijk ligt er nog steeds, maar de rivier is rechtgetrokken. Aan de bomen te zien moet dit zo'n 80 jaar geleden gebeurd zijn. Gerard van Maasakker vertelde eens, dat Megen misschien wel het mooiste dorp van Nederland is. Hij lijkt gelijk te krijgen. Megen is inderdaad mooi en oud. Dit jaar vieren ze daar 650 jaar stadsrechten. Bij het beeld van de oude dorpsdokter op de Koolmarkt praten de mannen in oranje vesten me bij. Ze werken aan de plansoenen en hebben net koffiepauze. Een vrouw met blauwe ogen met een dochtertje met een kleurige fietshelm kan me meer vertellen. Over de banierenwedstrijd van vorige week, die gewonnen werd door een vrouw, die haar tweeling in zwart-wit portretteerde. En over het klooster, waar nog steeds Fransiskanen wonen en werken. Hun tuin is beroemd en heet niet voor niets “Hof van Lof “ In de kapel staat Fransiscus zelf in mooi donker hout. Het is er heel stil. Verderop in de straat vindt men een huisje met een gesloten deur. Die kan echter open en leidt de bezoeker naar het graf van broeder Everardus. Zijn liggende beeltenis rust met gevouwen handen. Tussen zijn vingers is er ruimte voor een briefjes met een wens. De broeders zullen deze wens omzetten in gebed. Ik wens, dat mijn nog ongeboren kleinzoon een goed en gelukkig mens mag worden. Bij de dijk wacht de oude gevangentoren van Megen.