Drouwen

De weg tussen Papenvoort en Drouwen loopt door bossen, die voorzichtig de herfst aankondigen. Na een splitsing gaat de verharde weg over in een weg van veldkeien. Voor fietsers is er gelukkig een riant fietspad aangelegd. Een man en een vrouw verwijderen met een stok de bladeren op zoek naar cantharellen en eekhoorntjesbrood. De oogst valt tegen, door het warme voorjaar en de natte zomer. Een vriend zal er een heerlijke maaltijd van maken, al gaat hun voorkeur uit naar het bereiden met alleen knoflook en peterselie. Vlak na het viaduct voor Drouwen liggen twee hunebedden in een open veld. Ze liggen er al 5000 jaar en werden in 1912 opgegraven en voor het eerst wetenschappelijk onderzocht. Men vond er veel aardewerk o.a. de trechterbekers en zo werd de cultuur van de hunebedbouwers trechterbekercultuur genoemd. Even verderop voert een man zijn twee Friese paarden, die direct elkaar proberen te trappen, “voedernijd” noemt de eigenaar dit gedrag. De witte boerderij op de hoek draagt de naam “Panta Rei” en met hunebedden in de voortuin is de naam begrijpelijk. De Hoofdstraat slingert zich langs oude boerderijen en eindigt ongeveer bij herberg De Oude Waag.