Ulestraten

Het is goed, dat er in Limburg tolken zijn. Twee dames geven aan, dat restaurant “Onder d’n Huppel” betekent, dat je daar onderaan de heuvel kan eten. Ook de kerk staat op een verhoging. Er staat een plastisch beeld van de carnavalsvereniging “De Kuitenbijters”, waarbij de nar een hapje uit een kuit neemt. Verderop is het oude stadhuis dichtgespijkerd en is een tijdlang bibliotheek geweest. De weg daalt af naar het dal en daar staat een man met baard bij een waterbron. Hij plukt de verkeerde plantjes weg, want het overblijvende mos is zeldzaam. Hij heeft de taak op zich genomen om deze bron in eren te houden, een taak die hij overnam van zijn 80-jarige buurman. Ooit was deze bron een belangrijke watervoorziening in Ulestraten en omstreken. De boeren kwamen hier hun wijnvaten spoelen tot het water gifstoffen ging bevatten. Nu kun je het weer drinken, al zit er wat teveel nitraat in. De bron heeft ook een naam, de Kaanjel, dat goot betekent. Twee weken geleden was het hier een overgelopen goot, toen het teveel aan regenwater de straat een meter onder water zette. Het Versailles-achtige kasteel verderop bleef droog.