Helle

Helle heeft geen eigen naambordje, maar de weg is wel vernoemd naar het buurtschap. Er staan maar een paar huizen en een oude boerderij onder hoge bomen. Het lijkt hier heel idyllisch, tot een bewoonster je uit de droom helpt. Het is oorlog tussen haar gezin en de buren. De laatste doen er alles aan om haar leven onmogelijk te maken. De lijst van pesterijen is lang, van het vastlassen van deuren, het plaatsen van lichtmasten en camera’s, het blokkeren van doorgangen, het stalken onderweg en het gooien van glazen naar vriendinnen. De politie kan er weinig aan doen en praten helpt niet. Er straalt wanhoop uit haar ogen. Helle werd voor haar een hel.