Dokkum

Dwads door Dokkum stroomt de Dokkumer Ee. Hier was de beroemde stempelpost, de laatste voor Leeuwarden. Muziek en veel volk gaven de Elfstedentochtrijders nieuwe energie. Rondom de oude binnenstad van Dokkum ligt nog de stadsgracht. Vlak voor de brug ligt de oude herberg, reizigers konden overnachten als de poort gesloten was. Een dropachtige borrel herinnert de bezoekers aan de heilige Bonifatius, die in Dokkum werd vermoord.. Bij de kerk groei een oude eik bijna uit de stenen muur. Op het ijzeren hek staat de legende van een andere eik, die voor de Friezen ooit heilig was. Bonifatius hakte hem om en het hout spleet vanzelf in stukken. Dan wil je wel christen worden. Helaas gold dit niet voor iedereen. Het pleintje bij de waag oogt knus en is nog een echte winkelstraat. Bij de zeer warme bakker De Jong op de hoek zijn heerlijke koeken te koop met krenten en een lichte anijssmaak. De wanden van een gracht moeten gestut worden met ijzeren balken. Boten kunnen er niet meer aanleggen al staan er ijzeren bolders met het stadwapen voor hen klaar.