Nattenhoven

Het water van het Juliana-kanaal stroomt hoog boven het omliggende land. Een hoge dijk moet het water tegenhouden. Op de hoek van de Natterhoven Koestraat staat in een heg een bescheiden kruisbeeld. Aan de overkant woont een oud-mijnwerker. Hij is inmiddels 76 jaar en begon op 16-jarige leeftijd in de mijn Maurits. Het werk in de mijnen betaalde goed en bijna iedere man uit de streek ging er werken. Eigenlijk mocht je pas de mijn in als je 17 jaar en 8 maanden was, maar de leerlingen van de Ondergrondse Vakschool mochten een jaar eerder, eerste voor 1 dag en zo steeds meer tot uiteindelijk 5 dagen per week. Hij was houwer en maakt gelukkig nog mee, dat de veiligheidmaatregelen beter werden. Hij werkt met een mondkap, die oudere mijnwerkers niet meer verdroegen. Ze kregen gewoon te weinig lucht. Een oudere kompel werd wel 80 jaar, maar kon op oudere leeftijd de trap niet meer op. Later stopte de verteller met de mijn en ging beschoeiingen leggen aan het kanaal en nog later werd hij steigerbouwer. Hij heeft 47 jaar gewerkt en heeft nu kanker en zit aan de chemo. Inmiddels zijn er ongeveer 26 scans gemaakt van zijn lijf, misschien is dit wel een streekrecord. Hij zit nu op de helft van de kuur, maar blijft optimistisch. Op de grens van Nattenhoven en Berg aan de Maas staat café Lombok met op de gevel een Beierse bierdrinker.