Sinoutskerke

De weg slingert zich door de gewassen, nog niet helemaal rijp voor de oogst. Het lijkt, dat de verspreide boerderijen samen Sinoutskerke vormen. Een jonge vrouw laadt vier kinderen uit haar auto. Ze zijn uit school gehaald en misschien zijn er ook wat buurtkinderen bij. Ze haalt de post uit de brievenbus, die in ingebouwd in een melkbus. Dan toch rechtsaf en dan weer recht een heuveltje op en daar ligt de ring van Sinoutskerke rond het kerkhof met de hoge coniferenhaag. Vanaf het hek loopt een grintpad naar een grafdelverhuisje. Boven de deur staat een tekst in het Nederlands van 1637. Een doodshoofd illustreert de conclusie: “gedenk opt sterven”. Bij de ingang staan de regels van de werkgroep grafonderhoud. Zij zullen in het vervolg graven van voor 1970, waarvoor meer dan 40 jaar grafrechten zijn betaald, gaan onderhouden. De mooie boerderijen aan de ring zullen erop toezien.