Goes

De weg naar Goes loopt een stukje langs het spoor. Hier is een groepje vrouwen bezig aan het herstel na de bevalling. De baby’s mogen mee in hun kinderwagen en de moeders zwaaien op bevel van de lerares heftig met hun benen. Het station van Goes ziet er fleurig uit met Mondriaan-achtige kleuren. Er zijn kantoorruimtes te huur. In het centrum maakt de stad zich op voor de kermis en de attracties steken vreemd af tegen de hoge oude kerk. Die is groot, maar kreeg maar een klein torentje. Tegenover de kerk staat het voormalig tehuis voor wezen en bejaarden uit 1655. Boven de deur staan stenen exemplaren van vroegere bewoners. Door een klein poortje komt men in de Manshuistuin, een verstilde binnenplaats met een muziektent. Een pomp en drie woningen. Een groepje werkers snoeien onder begeleiding de hagen. Dat is vermoeiend en jongste neemt even rust voor een slokje drinken. Achter de kerk is het Kattenstraatje, dat uitkomt bij een drukke winkelstraat. Bij opticien Fabery de Jonge hangt een verguld uithangbord. Ze zijn hofleverancier en dat is omdat de zaak vanaf 1834 van vader op zoon ging.