Sint-Willibrord

Sint-Willibrord stond lang bekend als “t Heike en als oord van vechtersbazen en wielrenners. Nu de Tour de France zijn 100ste editie gaat rijden, zullen ongetwijfeld de namen van de helden van weleer weer vallen. Zowel Wim van Est en Woutje Wagmans wonnen etages en droegen de gele trui. Nu rijden twee rondbuikige wielrenners met rode hoofden door de lange hoofdstraat van het dorp. Cafetaria Het IJspaleis is dichtgetimmerd. Dat is al jaren zo, zegt een vrouw geërgerd, en de gemeente doet er niets aan. Toch moet er voldoende klandizie zijn, want de frituur “t Hoekske doet goede zaken. De kerk van Sint Willibrord is ongemeen groot en onder de hoge bomen van het Prosessiepark ligt de Mariagrot. Het is een Rijksmonument en een kopie van Lourdes, waar een herderinnetje een verschijning van Maria kreeg. Er branden kaarsen in de grot en een groepje dames heeft er een vaste ontmoetingsplaats van gemaakt. Eén van hen maakt elke dag een rondje met de rolstoel van haar dove en licht dementerende moeder van 94 jaar. Het gesprek ontgaat haar, het kaarslicht vindt ze mooi. Het maakt haar rustig. Voor de kerk is een fraai aangelegd park met bankjes. Het is de ontmoetingsplaats voor de mannen op leeftijd. Normaal zitten hier 25 man en soms een enkele vrouw, maar vandaag is het koud en zijn ze met z’n drieën. Natuurlijk gaat het vaak over vroeger, toen alles nog goed en overzichtelijk was. Langs de weg richting Etten-Leur is een dierenkliniek. Een meisje draagt haar konijn liefdevol in haar armen. Het dier krijgt vandaag zijn eerste injectie en kijkt argwanend uit de ogen. Aan de overkant heeft een bewoners bescheiden huisje omgebouwd tot bescheiden paleisje.