De Kiel

Het dorp zelf is bescheiden en ligt op een kruispunt van twee wegen. Het ontstond pas in de dertiger jaren van de 20ste eeuw, toen de heidevelden werden ontgonnen. De school en het dorpshuis zijn nu nog de enige voorzieningen.Vlak bij het voormalige café ligt een markensteen, die het punt aangeeft waar 7 marken aan elkaar grensden. Het witte café was de laatste jaren een restaurant. Een ouderwets fietsenrek getuigt nog van een horecabestemming. Het restaurant was een goed restaurant en werd zeer gewaardeerd door mensen uit de verre omgeving. Zij gaven een cijfer dik boven de 9. Vooral de lamszadel was vermaard, al bestond de kaart vaak uit gerechten van seizoensgebonden ingrediënten. Helaas is dit verleden tijd. De eigenaars vonden het welletjes en koken nu voor zichzelf.De voormalige kokkin roept net haar hond tot de orde. Het is een boxer met echte oren en een lange staart. Die mogen niet meer afgeknipt worden en dat is toch wel eens lastig, want door het zwaaien wordt de staart wel eens beschadigd. De hond heeft inmiddels geleerd hem stil te houden bij vrolijke ontmoetingen.