Zevenbergen (Breda)

Zevenbergen ligt inderdaad wat hoger dan de omgeving. Men betwijfelt of er ooit wel zeven bergen waren. Wel bleef het bij de Sint Elisabethsvloed in 1421 en de watersnoodramp van 1953 gespaard. In 1940 bombardeerden de Duitsers de stad en bij de bevrijding in 1944 kwam het zwaar onder vuur te liggen. Er vielen toen veel doden. De eerste heer van Zevenbergen was Willem Hugermanszoon en dan hebben we het over 1283. Kortom een stad met een lange geschiedenis van turf- en zoutwinning, landbouw en suikerfabrieken. De laatste zijn inmiddels allemaal gesloten en de Noorder- en Zuiderhaven zijn gedempt. Nu kan daar gewinkeld worden en is er een terras. De Catharinakerk verdwijnt voor een deel onder het rode blad van een enorme beuk en een beeld van twee pratende vrouwen op het plein oogt keurig en toch zinnelijk. Ze hebben vandaag uitzicht op een roze Amerikaanse oldtimer. Verderop waakt Sint Joseph over de school met zijn naam. De huizen aan de Stationsweg zijn uit de tijd, dat hier een echt station kwam en dat was in 1854. Het is nu een monument, waarin je kunt eten.