Horzik

Honzik is klein. Een paar boerderijen liggen samengedrukt op een verhoging in het land. Op één maar staat nog nauwelijks te lezen, dat hier ooit Maris 37 jaar werd. Jeroen, staat er met krijt nu naast. Hij werd 38. Rode kalfjes staan in een wei voor een bedrijf met een zelfde uithangbord. In de verlaten zon wacht een jongen. Hij spreekt engels, maar is een Pool. Hij heeft hier zijn slaapadres. Hij werkt in een koelcel. Hij komt hier voor drie maanden om geld te verdienen. Horzik is wel mooi, maar voor hem wel saai.