Goudswaard

Goudswaard lijkt aan het einde van de wereld te liggen. In de buurt van de Korendijkse Slikken staat een grote boerderij, die het bezit was van een weeshuis in Rotterdam. Het bedrijf werd verpacht, wisselend aan een katholieke of een protestante boer. Aan het begin van de 20ste eeuw gebruikte een boer het pachtgeld om te speculeren in aandelen van de Russische Spoorwegen. Toen brak de revolutie daar uit en de aandelen waren geen cent meer waard. Het gezin werd op de dijk gezet en moest maar proberen elders weer aan de slag te komen. Op een andere dijk staat trots de korenmolen Windlust, een ronde bakstenen molen van het type grondzeiler uit 1694. Bij de restauratie in 1978 werd het witsel verwijderd en nu zijn de bakstenen weer te zien. Oude gevels in de hoofdstraat duiden op welvaart in het verleden Via een verlaging in de dijk komt men bij het haventje, waar een smalle vaart de boten naar de brede Zeeuwse en Zuid-Hollandse wateren brengt. Op de dijk staat een grote schuur en het oude gemaal is mooi opgekapt. Het is vakantie en kinderen moeten zich zien te vermaken. Daarvoor is een voetbalkooi en een schommel neergezet. Bij gebrek aan jongens wordt er vandaag tegen de meisjes gespeeld. Het is niet spannend. Na 5 minuten staat het al 3-0 voor de jongens. Het uitzicht op Goudswaard over de vaart is wonderschoon. De tijd hier heeft stil gestaan, behalve voor kinderen die net vakantie hebben gekregen.