Hunzel

Wegwerkers werken hard aan de laatste fase van een nieuwe riolering. Het regenwater en het afvalwater worden nu gescheiden. Een man van 84 jaar kijkt ernaar. Hij kent de technische details. Vroeger was hij timmerman. Onder het lawaai van een bulldozer vertelt hij zijn verhaal over het vliegtuig, dat in de oorlog neerstortte. Aan boord zaten zes Engelse militairen, die allen om het leven kwamen. Als jongen van 17 jaar moest hij helpen met het timmeren van de doodskisten. Hij mocht niet kijken, toen de lichamen erin werden gelegd. Hij deed het toch en zag de verkoolde lijken. Het beeld is hem tot op de dag van vandaag bij gebleven. Misschien daardoor heeft hij zich ingezet voor een herinneringsmonument. Voor de onthulling waren familieleden van de slachtoffers overgekomen. Desgevraagd hadden ze foto’s meegenomen van de bemanning en die foto’s staan nu voor de witte stenen grafstenen. Eén foto ontbreekt, die van boordschutter sergeant Blore, vader van zes kinderen. Die was een verhouding met een andere dame begonnen en uit woede verscheurde zijn vrouw alle foto’s. We zullen nooit weten hoe hij eruit zag.