Prinsenkamp

Even boven Voorthuizen gaat de Prinsenweg rechtsaf. Er is een eerst en een tweede Prinsenweg en een geplande wijk rukt op tot in hun achtertuinen. Het is echter maar de vraag of de bouwkavels in deze tijd van huizen crisis wel een kopen zullen vinden. De weg leidt naar het Wilbrinkbos, waar het Gelders Landschap de rust bewaard. In de laatste dagen van WOII was het hier anders. Canadese tanks rukt op om Nederland verder te bevrijden, maar stuitte op heftig verzet van de Duitsers. Die hadden zich verschanst in en achter de boerderijen van het buurtschap. De bewoners en het vee konden niet weg en de boerderijen en stallen werden door de tanks beschoten en vatte vlam. De bewoners en hun kinderen zaten als ratten in de val. Ze probeerden soms nog hun vee te bevrijden uit de stallen, maar vaak was het al te laat. De 10-jarige Jan Tope probeerde te schuilen achter een houtstapel, maar werd door een kogel in zijn buik geraakt.Hij stierf nog die da. Het dienstmeisje Gerrie Doppenberg , toen 17 jaar, was erbij en raakte zelf gewond.De angst voor oorlog is altijd gebleven, vooral toen ze zelf kinderen kreeg.
In het Wilbrinkbos komen de bladeren weer aan de bomen en een tuinhuisje wacht op theedrinkers.