Wijchen

Vanaf het station Wijchen is de Molenberg al duidelijk zichtbaar. Iedereen denkt dat het gewoon een molen is, die lekker hoog staat om extra wind te vangen. Het blijkt een historische plek te zijn. In de IJzertijd werden hier al doden gecremeerd en bijgezet. De Romeinen gingen er gewoon mee door en de oudste Wijchenaar is ene Maurius, wiens naam in een meegegeven serviesgoed was gekerfd. De molenberg is een natuurlijke heuvel, eigenlijk een rivierduin tussen de vele rivierarmen, die hier ooit liepen. Het Wijchense Meer is er nog een restant van. Op de oude paardenmarkt staat een beeld van twee boeren met pet, laarzen en lange jas, die een paard verhandelen. Het is nog steeds een mooie brede laan met hoge bomen. In het verlengde ligt het kasteel, waar veel getrouwd wordt. In de stallen ernaast heeft de eigenares zich bekwaamd in het bloemschikken. De witte villa Sterrenbos voegt zich er mooi bij aan. Het is een statig begin van het centrum, dat op een oud rivierduin ligt. Bij de kerk lopen twee mensen op leeftijd elk met een rijdbaar hulpmiddel. Ze praten in het oude dialect, toen Wijchen nog een dorp was en iedereen dat verstond..