Garnwerd

De brug over het Reitdiep staat open. De boten kunnen door. Het zijn allemaal plezierjachten, net als de schepen aan de kade. Hier ligt ook de “Lauwerszee”. Aan boord de schipper en zijn vrouw, drie kinderen en het hok met de cavia. Er is een kleine echtelijke ruzie over wie met de kleinste een eindje moet gaan fietsen. De man wint en de vrouw fietst nukkig weg, het kind vindt het allang best. Langs het water zijn terrassen gebouwd met springkussens voor de kinderen. Op de dijk staat statig café Hammingh en dat staat hier al jaren. In het dorp bij de typische kerktoren zit een man op een stoel voor zijn deur. Naast hem draait een schaalmodel van een zweefmolen. Er klinkt een vrolijk kermismuziekje bij. De man heeft alles zelf gebouwd en geschilderd. Dat is geen toeval, want jarenlang trok hij met een echte zweefmolen alle kermissen van Nederland langs. Dat de belangstelling voor de kermis in kleine dorpen achteruit gaat, heeft hij nooit gemerkt. Wel heeft hij een hekel gekregen aan steden als b.v. Amsterdam. Opbouwen in de nacht was al moeilijk, omdat de gemeente niet echt meewerkte. Een dan had je daar de jeugd, die de stoeltjes probeerde te slopen en het tentdoek kapotsneed. Nee, dan liever de kermis van Tilburg, daar was je echt welkom. De stad was tijdig afgezet en de toegang voor de exploitanten werd vrijgehouden. Hij denkt er met veel plezier aan terug. Intussen draait de molen door en tingelt de muziek.