Sauwerd

Ooit had Sauwerd een echt station. Dat werd in 1975 afgebroken. Nu rest slechts een opstapplaats met zicht op de splitsing van twee sporen. De ene gaat naar Roodeschool en de andere naar Delfzijl. De provinciale weg snijdt het dorp in twee stukken. Aan de westzijde ligt het oudste deel van het dorp. De huizen zijn hier gebouwd van rode bakstenen, zo ook de Gereformeerde kerk uit 1898. Een smalle straat maakt een bocht en komt uit bij de plaats waar vroeger ook een kerk heeft gestaan. Hier is duidelijk te zien dat het dorp op een heuvel lag, die hier wierde wordt genoemd. Het weiland ligt een paar meter lager en dat kwam omdat men de grond heeft afgegraven en als goede landbouwgrond verkocht aan Drenthe. De omtrek van de kerk met zijn losstaande toren is uitgespaard op de grond. Een beeld van een voorovergebogen naakte vrouw versterkt de sirene sfeer. Ook de grafstenen dragen hieraan bij. Twee grafstenen liggen intiem naast elkaar. Het is de rustplaats van twee zussen , Roelfke was amper 16 jaar en Elisabeth was 21. Ze overleden 10 dagen na elkaar in mei 1870. De regel : “Het meisje dat hier onder rust, was eens haar moeders hartelust” vertellen iets over het verdriet van de ouders. Vanaf deze plek is er zicht op een grote boerderij en het overgebleven “schathuis”, waar men ooit de koeien en het graan verzamelde.
In het boek “Tussen Toen en Nu” over de geschiedenis van de gemeente staat een foto van de Schoolstraat in 1910. Langs de huizen staan witte houten hekjes en de meisjes dragen hoedjes en een schort. De straat lijkt nauwelijks veranderd en kan zo dienen als decor voor een film rond 1900. In de Schoolstraat staat nog het gebouw van de oude school. Het voorhuis werd gedeeld door de dominee en de schoolmeester. De bijbelvertellingen moeten dus wel in orde zijn geweest. Het winkeltje aan de overkant is verdwenen, net als zoveel anderen. In Sauwerd zijn de tijden toch echt wel veranderd.