Woubrugge

Het fietspad langs de Woud Wetering passeert een eenzame molen, die uitkijkt over het diepe polderland. Het smalle pad naar de brug wringt zich langs voormalige boerderijen, die hier hoog en droog stonden. Voor het halfronde venster staan lege jeneverkruiken in alle maten. Tegen witte boerderij nestelen zich de leilindes. Een nieuw huis ernaast heeft gekozen voor felle blauwe en roze kleuren. De kerk is van 1653 en ontworpen ene meneer Post. De hoge brug heeft de kerk wat weggedrukt. Achter de kerk is een klein deurtje met een invalidelift, zeer wenselijk voor de vergrijzende kerkgangers. Langs de N446 stoppen stoere mannen takken in een versnipperaar. Een vader met een kinderwagen waagt zijn slapende kind niet aan dit lawaai.