Koudekerk aan de Rijn

Over de brug stuit de weg op de oude hervormde kerk. Cafe De Hoek moest vroeger het wachten veraangenamen. De gereformeerde kerk heeft een frivool torentje en de rood met witte stenen ondersteunen dit beeld. De begrafenisondernemer aan de overkant brengt ons echter weer tot bezinning. Een historische boerderij heeft een vooruitziende blik en noemde zich “Kindervreugd”. Op een eilandje achter een andere boerderij staat een torentje als laatste restant van kasteel Poelgeest. De huizen langs de straat van Koudekerken kruipen dicht bij elkaar. Een man maakt de kelderramen van een gerestaureerd huis schoon. In de gevel zit een steen met het jaartal 1940. Er is hier in het begin van de 2e wereldoorlog gevochten. De Nederlandse soldaten schoten vanuit de kerktoren op de overvliegende Duitse vliegtuigen. Die namen wraak en bombardeerden het dorp. Het huis ging tegen de vlakte net als een boerderij verderop. Het gemeentebestuur wilde na de bezetting een daad stellen en ging over tot snelle herbouw. De historische elementen werden hersteld. Het huis werd gefundeerd op de tegels, die op de vloer hadden gelegen. Er is nog te zien, dat er winkeltje in gehuisvest was, een melk winkel, waarvan de melkboer lang geleden met zijn hondenkar het dorp door trok. Een paar jaar geleden heeft de eigenaar een kleine gedenktegel boven de deur geplaatst. De tekst staat er in het Latijn: praeteritum tempus nunquam revertitum”, de tijd die voorbij is, komt niet meer terug. Het is een eerbetoon en een weemoedige herinnering aan zijn vrouw, die zes jaar geleden overleed.