Babberich

Om weer terug te komen in Nederland moet een stukje Duitsland befietst worden. De weg volgt de spoorlijn en de overgang tussen het hoger gelegen Montferland en de lagere uiterwaarden van de Rijn. Via Elten en Heikant wordt de voormalige grens met Nederland bereikt. De echte grens is er natuurlijk niet meer sinds het vrije verkeer van personen en goederen in de EU, maar de gebouwen van de douane staan er nog wel. Die van Nederland draagt nog het wapenschild van “je maintiendrai”. Nederland begint natuurlijk met een echte dijk en fietspad, dat als een rode loper uitgerold ligt. De kerk van Babberich is groot en boven de deur zijn kleurijke mozaïeken aangebracht. De viskraam staat wat verloren op het kale plein. De visboer Henry Nagel en zijn vrouw komen uit Spakenburg en beheersen net als hun dorpsgenoten de viskramen in ons land. Zijn vrouw doet de uitspraak:”Spakenburgers zijn net mieren, maar dan met vis”.
De huizen van Babberich liggen aan de oude verbindingsweg van Arnhem naar Duitsland en een oude schuur zorgt voor wat afwisseling in de keurige onderhouden woningen.