Herwen

Langs de dijk van Aerdt naar Herwen staat een ronde betonnen paal. Een bewoners, die net zijn herten en geiten voert weet wat het is of was. In de oorlog lieten de Duitsers hier een tankgracht graven door mensen die verplicht voor hen moesten werken. Alles ging met schop en kruiwagen. De betonnen palen moesten voorkomen, dat de tanks via de dijk verder zouden trekken. Dezelfde bewoners was 75 jaar geleden geboren in de boerderij naast het Huis van Aerdt. Dat huis of liever de burcht stond er al in 1348 en werd gebouwd door ene Willem van Rees. In 1652 werd het herbouwd tot een nieuw kasteel en tot 1881 werd het bewoond met een weduwe als laatste bewoner. Het gebouw raakte in verval en na de 2e wereldoorlog was er twijfel over de herbouw. Toch werd het tussen 1962 en 1969 gerestaureerd en nu is het een bezoekerscentrum. De witte schuur van de geiten en de herten naast de kerk draag de naam Michaels Huus en dat is niet de naam van de eigenaar, maar van een voormalig klooster, dat hier ooit stond. Toen de nonnen vertrokken was er geen bestemming meer voor te vinden en volgde afbraak. Nu zijn er huizen gepland om de kern van het dorp wat op te vullen. Tegen die tijd is de dierenverzorger waarschijnlijk te oud om zijn tuin zelf te kunnen verzorgen. Het valt op, dat er maar een paar echt oude huizen in Herwen staan.