Bant

De kerk van Bant heeft de speelse naam van Bantsiliek. Het is echter geen kerk meer maar een gemeenschapshuis en dat was de kerk natuurlijk vroeger ook. Er is nieuwbouw in Bant, maar de aanbeveling dat het zo aangenaam wonen hier is heeft nog geen weerklank gevonden. Veel huizen staan nog leeg en er staat in de straten verderop ook veel te koop. Het industrieterrein langs het kaarsrechte kanaal oogt ook wat verlaten. Op het pleintje bij de enige winkel staat een overkoepeling van een zitbank, maar droog zit je daar niet bij een buitje regen.
Aan de Banterweg woont de vrouw, die een groot hart heeft voor Bennersennen-honden. Die zijn fors uitgevallen, maar met hun witte bles op de kop, hun bruine wenkbrauwen en wangen en hun zwarte staat met witte punt zien ze er toch vriendelijk uit. Dat zijn ze ook, het zijn echte mensenvrienden, trouw en een tikje eigenwijs. De nestjes hier wonen in een groot afgeschot deel van de kamer en moeder en oom-hond zijn zeer zorgzaam. Als ze wat groter zijn mogen ze in de afgeschermde tuin. Ze hebben een goed leven hier en komen na 8 weken altijd goed terecht.
Aan de weg richting Creil lopen grote groepen paarden in zandbakken en bij een stapel kisten staat een paal met een rood schip. Hierdoor is te zien, hoe hoog het water van de Zuiderzee vroeger stond. De kisten voor de uien steken er echter nu bovenuit.