Schokland

Een kronkelige weg door een bos komt uit in de Gesteentetuin. Hier liggen zwerfkeien uit de voorlaatste ijstijd, die zo’n 200.000 jaar geleden door enorme gletsjers uit Zweden naar ons land zijn vervoerd. De zee lag toen 50 meter lager en de Noordzee bestond nog niet. Er is te zien hoe men dit soort keien gebruikte als ballast voor schepen. Op een bank rust een medewerker even uit in de septemberzon. Hij is hier bij toeval komen werken, maar zijn hart lag al bij het verzamelen van stenen, Op vakanties vroeger nam zijn vader altijd een verzameling mee en vertelde over hun geschiedenis. Zelf is hij dit ook gaan doen. Zijn trots is een ronde zwarte steen uit de vulkanische Eifel, die nu in zijn voortuin ligt. Maar ook het Bentheimer zandsteen mag er zijn, waarvan vroeger voederbakken voor het vee gemaakt werden. Ouders komen graag met hun kinderen in de Gesteentetuin, om lekker buiten te zijn of kinderen naar stenen in het zand te laten graven.
Als attractie worden soms stenen doorgezaagd, maar dit is meer voor de kenners.
Op de noordpunt van het voormalige eiland Schokland liggen de restanten van de oude vluchthaven met een beschoeiing en een stukje met houten loopplanken. Hierover moesten de Schokkers bij hoog water lopen om van de ene naar de andere droge plek te komen. Passeren kon alleen door elkaar om het middel vast te grijpen. Dit heette de Schokker dans en was een attractie voor mannen bij het passeren van een leuk meisje. Het fietspad langs de oostkant van Schokland is van een grote schoonheid. Men voelt de geschiedenis van het eiland, dat zo’n 150 jaar geleden ontruimd moest worden, toen de zee hier de baas werd.