Slijkenburg

Hier komen de Linde en de Tjonger bij elkaar. Het was de ideale plaats om een sluis en een schans te bouwen. In de 80-jarige oorlog is er om gevochten. De Spanjaarden vertrokken zonder bloed vergieten en met achterlating van de wapens. De Schans is er niet meer, wel een markette. Door de sluis bleef Slijkenburg nog jaren lang een dorp met een streekfunctie, met douanen, een school sinds 1884 en allerlei ambachtslieden. Toen de sluis verdween, verdwenen de mensen. De bevolking streed met succes voor de status van dorp. Op een paaltje rust een man uit van het halen van de kranten. Hij heeft last van zijn keel en de dokters roepen maar wat. Hij is een geboren en getogen Amsterdammer, maar wil nooit meer terug. Gedurende vier jaar procedeerde hij teven de ambtenaren van de gemeente om de prijs van zijn huisje. Dat moest bij het Amstelstation plaats maken voor kantorenflats. Zelf vingen ze 300.000 euro en hij moest uiteindelijk met 40.000 euro genoegen nemen. Het zijn schoften, die ambtenaren.
Hij wil niet meer weg uit Slijkenburg, hij groet de passerende bewoners met een Amsterdams accent.