Oegstgeest

Oegstgeest is zijn zoon Jan Wolkers bijna vergeten. Zijn kunstwerk, dat eens op een prominente plek bij binnenkomst stond heeft plaats moeten maken voor een rotonde. Een bewoonster weet niet waar het gebleven is. Ook zijn geboortehuis heeft geen prominente plaats gekregen. Het landgoed met het kasteel Oud Poelgeest, dat een bijzondere plaats inneemt in een verhaal uit het boek “Sepentina’s petticoat” ligt er nog wel. Er zijn daar geen mysteries meer, maar hotel- en conferentiegasten. Een vrouw probeert een hond te laten luisteren, maar diens neus heeft andere plannen. In de wijk Oranjepark zijn veel ruim uitgevallen huizen en het centrum van Oegstgeest laat zich moeilijk vinden. De Regenboogkerk, waar Wolkers mogelijk zijn afkeer ontwikkelde tegen het geloof, staat nu open en een vrijwilligster (of de dominee) heet de bezoeker van harte welkom. Het is een lichte kerk geworden, de donkere houten banken zijn vervangen door lichte beukenhouten stoelen, die flexibel geplaatst kunnen worden, zodat de jaarlijkse musical opgevoerd kan worden. Dit jaar wordt het Joseph, vorige keer was het Jezus Christ Superstar. Dit alles om de jeugd te binden, want de PKN-kerk vergrijst toch langzaam.