Echten

Over het spoor ligt een groot landhuis. Het krijgt een nieuwe bestemming. Het wordt “an english tearoom” van de firma Teatime. Een dame met een kanten schortje op het billboard schenkt dan ook ouderwets een kopje thee in. Bij het volgende kruispunt staat een nagebouwde plaggenhut, met poepdoos en pomp met metalen emmer. Voor een boerderij staat een grote zwerfkei, een “noaberkei”. De namen van de noabers staan erop. De kei komt oorspronkelijk van 100 km ten noordwesten van Stockholm. Een echtpaar op leeftijd komt net van de verjaardag van hun zoon, die nu op hun oude boerderij woont. De kei lag in hun land en had de vreemde eigenschap om “naar boven te groeien”. Dat is niet zo bijzonder. Dat doen alle zwerfkeien hier. Hij lag steeds meer in de weg bij het bewerken van het land. De buren besloten om de kei met een hijskraan uit te graven en met een dieplader voor hun boerderij te plaatsen. Het bijzondere is ook, dat de kei de vorm heeft van de provincie Drenthe. Ze zijn er trots op en de kei voelt zich hier thuis.
In Echten staan een aantal oude Drentse boerderijen met hun typisch zwarte houten schuren. Het landgoed Echten is in bezit genomen door mensen met een handicap. Rolstoelen rijden handig tussen de buxushagen. In een weiland staat een duiventil. Het bijbehorende bordje is ook te lezen in brailleschrift. De duiventil stamt uit 1849. Het houden van duiven was een recht van de heer, dus een :”heerlijk recht”, met het doel om de duif als heerlijk gerecht te serveren voor de gasten. De boeren vervloekte de duiven, die zich vol aten aan het pasgezaaide koren. In de loop van de 19e eeuw werd een einde gemaakt aan dit recht van de heer.