Kolhorn

Kolhorn heeft een beschermd dorpsgezicht en dat is terecht. De houten huizen liggen dicht tegen de Westfriese Omringdijk. Ooit lag het aan de Zuiderzee, tot er in 1844 de Groet- en de Waardpolder werden drooggelegd. Toen later de Wieringermeer volgde kwam Kolhorn 20 km landinwaarts te liggen. Zwarte houten schuren, boeten of turfschuren, staan er nog. Het waren ooit opslagschuren, nu is er een museum in gevestigd. Een wandeling door het dorp langs de Dorpsstraat en de Voorsloot brengt je terug in de tijd. De tuinen liggen aan het water gescheiden door de smalle straat. De kerk steekt hoog uit boven het dorp, al is de toren ooit verlaagd. Als beneden aan de dijk ook nog een smederij ligt, snapt je niet waarom dit dorp niet bekender is dan Volendam.