Uddel

Uddel is een langgerekt dorp langs een weg met een bocht. Bij binnenkomst valt de grote melkfabriek van Alpuro direct op. Tankwagens rijden af en aan. Het beeldje op het grasveld van een oude boer, die een kalfje voert, roep wel sentiment op, maar heeft weinig te maken met de huidige grootschalige productieprocessen. Bij de nieuwe kerk heeft men een mooi rijtje leilinden geplaatst en een groepje schoolkinderen is duidelijk op zoek na wat afwisseling in de middagpauze. De naam van het buurthuis “Het blanke schot”, doet wat koloniaal aan. Natuurlijk bezoekt men Uddel om het Uddelermeer. Op weg hiernaar toe kijkt een beeldengroepje herten nieuwsgierig naar de voorbijgangers. Er ligt nog ijs op het meer en door de nevel probeert de zon zijn weg te vinden. De zandrug tussen de voormalige moerassen werd al in de prehistorie bewoond. Drie grafheuvels zijn hiervan het bewijs. Later speelden deze Hunnerschans een rol bij transport van ijzererts uit de omgeving. Wegen kwamen hier samen en het kostbare metaal werd overgeslagen op boten in de Leuvenumerbeek. In bange tijden was het