Ransdorp

Bij binnenkomst van Ransdorp valt de oude karakteristieke boerderij op naast de ophaalbrug. De schuren zijn vervallen tot een kunstwerk. Een man schroeft plastic aanplakbiljetten aan het hek. Hij is van een stichting, die een bestemming wil voor historische panden. Er kunnen oudere serioren in wonen en hierdoor kunnen de gebouwen opgeknapt en behouden worden. Het is niet eenvoudig, want de bestemmingsplannen moeten er soms voor veranderd worden. Een stichting doet zijn best om de stadsdeelraad te beinvloeden. Er is een website met een lange naam, zoiets over het geven van een nieuwe bestemming aan oude gebouwen. De straat door Ransdorp is smal met mooie houten huizen en een ophaalbruggen. Ook de kerk wordt sinds een jaar beheerd door een Stichting. Er zijn geen diensten meer, maar recepties en culturele evenementen. Een dame met een fel rode corsage zet zich in. Het oude stadhuis is nu een trouwzaal. Dan wordt het plotseling onrustig in Ransdorp. De bus rijdt zich vast op een vrachtwagen, een taxi en nog een paar auto’s. Passeren is onmogelijk. Een groepje moeders van schoolgaande kinderen geniet van de ontwikkeling. Het is dagelijks prijs. De taxichauffeur maakt zich druk, want hij heeft een betalende passagier aan boord. Het helpt weinig. Het wordt langzaam achteruit rijden en insteken. De vrachtwagenchauffeur manoeuvreert tot op de millimeter.
Er waren vroeger twee scholen in het dorpje, een openbare en een christelijke. Wegens gebrek aan kinderen werd de christelijke gesloten, zonder veel ruzie. Er hangt nog een bordje op een schitterende houten huis in de kleuren rood, wit en groen.