Esch (G)

Het is rustig op het driehoekige dorpspleintje van Esch. De dorpspomp geeft nog echt drinkbaar water, maar je moet wel even goed doorpompen, maar dat mag ook wel met een pomp uit 1777.
Esch is een dorp zoals dorpen eigenlijk moeten zijn. Er is een kerk, waarvan de kerkgangers langzaam vergrijzen. Er is een dorpshuis in de voormalige pastorie, er is een school met nog net genoeg leerlingenen en er is een actieve Oranjevereniging. Gelukkig is er ook nog een ouderwets goede slager, een ijsbaan en een voetbal veld. Om het dorp leefbaar te houden is er een uitbreidingsplan gemaakt, waardoor het aantal bewoners in tien jaar zal verdubbelen. De man bij het hek met zijn grote vrolijke Berner Zennenhond is hier minder enthousiast over. Hij is geboren en getogen in Esch. Als kleine jongen zag hij tijdens het bessen plukken rookpluimen uit het rietendak van zijn ouderlijk huis komen. Het bleek een hooibrand te zijn en kort daarna sloegen de vlammen uit het dak. Er was niemand thuis en de brandweer kon weinig uitrichten. Het was 1981 en het huis brandde af. Het huidige huis is op de zelfde plaats gebouwd en achter het huis is nog een peren- en pruimenboomgaard. De bewoner houdt dit erfgoed van zijn vader in ere, al werkt hij zelf op een bank.