Griendtsveen

Tussen de spoorlijn en het Griendtsveen kanaal ligt een voorproefje van de Griendtsveense Peel. In het water staan bomen als spookachtige figurendood te gaan en te veranderen in donkere silhouetten. Gele lissen staan uitbundig in bloei en een zwaan steekt overdreven wit af tegen zijn eigen schaduwbeeld in het water.Het lansschap aan de andere kant van het kanaal is meer uitgestekt en vast niet minder mooi. De Helenavaart is bijna overkapt met de takken van de bomen aan beide kanten van het kanaal. Een schoolklas met vrolijke kinderen komen uit een Ot- e- Sien-schooltje gelopen op weg naar de bus. Ze hebben geluk, want ze hebben nog een onderwijzer, een jonge zelfs, die ook nog aardig is. Aan de andere kant van de ophaalbrug ligt Een van de mooiste terrassen van Nederland, althans vandaag zeker. Je kunt er nu asperges eten. Bij de kerk staat een gedenkbord voor een beroemde plaatsgenoot. Hij schreef meer dan 40 boeken, veelal over het leven in de Peel. Titels als “Help de dokter verzuipt” en “Mijn kinderen eten turf” zullen slecht de oudere lezers nog wat zeggen. Kortooms ligt begraven op het kerkhof in Griendsveen. Op een kruispunt richting America staan drie karakteristieke huizen, mogelijk woonden hier de opzichters. Dit punt wordt verfraaid door een soort mast met oude porseleinen knoppen van telefoonpalen. De bijzondere lampen zijn bijna allemaal vernield. Verder op is een uitspanning “De paardenstallen”. In dit gebouw rusten de paarden vroeger uit van het trekken van de turfschepen.