Breda

Breda heeft wat met de oranjes en in park rond de oude stadsgracht staat dan ook een fraai monument in een zee van oranje bloemen, een leeuw bovenop en de wapenschilden van de hele adel uit de streek. Wat verderop staat de Waalse Kerk en achter een poortje opent zich onverwachts een begijnenhof. Er staat een beeldje van twee keuvelende begijnen, maar de echte zijn al 40 jaar geleden vertrokken. Nu wonen er gewone mensen, die met trots kijken op de fraai aangelegde tuin. De voorganger van de huidige tuinman heeft de tuin ontworpen in de geest van de wonderlijke kruiden en gewassen, die de begijnen gebruikten om hun al dan niet geneeskundige drankjes en smeersel van te maken. Of ze ook echt hielpen, daar twijfelt hij aan. Zo zou de Stinkende Gouwe wratten verwijderen, en het St Janskruid veel rust geven. Duizendblad had de bijnaam van Soldatenkruid en werd op de wonden van de strijders gelegd. Het onderhoud van de tuin vraagt veel zorg en tijd en in de rijke tijd van de stad was, dat geen probleem. Nu is dat wat anders en de tuin bestaat nog bij de gratie van de vele toeristen, die er komen. Maar vandaag is het hier verlaten op de tuinman bij de haagbeuk na.
De binnenstad van Breda oogt wat middeleeuws, maar dan komt omdat het maandagochtend is en de winkels en kroegen nog niet open zijn. De indrukwekkende kerk en de stoere verdedigingswerken van het kasteel van Breda versterken dit beeld. Een aantal rekruten lopen er hun opleidingsrondjes in groene overals. Langs de ring van de oude binnenstad zijn indrukwekkende nieuwe kantoren ontstaan in combinatie van oude gebouwen.
In februari 2014 staat de koepelgevangenis er nog steeds. Mooi zijn de gebouwen, waar ooit het personeel woonde en de poort waardoor men soms binnenkwam en pas na jaren er weer uit.of nooit meer.