Nedereindseweg

Er loopt een fietspad dwars door de Nedereindse Plas. Ooit was deze plas de afvalput van bouw- en ander afval uit de regio Utrecht. De firma Weber zorgde voor het vervoer, vandaar de naam “De put van Weber”. De put werd weer uitgegraven en er verschenen bergen in dit polderlandschap. Op een berg verscheen een skipiste. Het ontstane meer was bedoeld voor recreatie tot ontdekt werd, dat er gevaarlijke stukken ijzer en beton uit de bodem staken en men het water niet durfde te vertrouwen. Er was in het verleden te gemakkelijk chemisch afval gedumpt van ziekenhuizen en andere leveranciers. Nu ligt de plas er mooi, stil en verlaten bij. Twee vrouwen laten hun honden uit.
De Nedereindseweg is een weg met veel boerderijen. Er zijn er nog maar een paar agrarisch. Een melkhuisje bij een sloot duidt op dit verleden. Aan de overkant staan scholieren op laders met beugelzagen. Ze doen mee met het project “De school kan de boom in” van Landschap Erfgoed Utrecht. Een meisje met een hoofddoek staat in de boom en gaat het gevecht aan met een dikke tak. Een begeleider legt uit, dat de zaag het werk moet doen. Een ander meisje heeft naïef haar goede schoenen aangetrokken. Ze wist niet dat modder glibberig is en de sporten van het trapje glad. Ze gaat haar moeder bellen om andere schoenen. Verderop laat een groepje jongens hun eerste tak met veel gekraak op de grond vallen. Het is een mooie dag en een mooie locatie, de liefde voor de natuur zal zeker komen.