Brakel (ad Waal)

Vanaf de dijk is het kasteel van Brakel goed te zien. Het moet er al in de 13de eeuw gelegen hebben. Het kasteel kreeg te maken met veel oorlogsgeweld en werd door brand en oorlogsgeweld van Hollanders, Spanjaarden en Fransen regelmatig verwoest. Er bleef nog maar een klein stukje van het oorspronkelijke kasteel over. Via een erfenis kreeg Wilhelmus van Dam van Brakel het kasteel in handen en liet er in begin 1800 een landschapspark aan leggen. Nu is het gebouw een sjiek dorpshuis en conferentieoord. Vandaag is er net een bruiloft aan de gang en een met bloemen versierde zwarte trouwauto wacht braaf buiten de gebeurtenissen af. De deur naar de oude moestuin staat op een kier. De tuinman harkt de dode bladeren aan. Samen met zijn vrouw zijn zij de enige vrijwilligers, die de tuin onderhouden. Een roodborstje wacht braaf op de insecten, die onder het dode blad uitkomen. Het is een bijzondere tuin met meer dan 30 soorten tomaten, vooral uit het gebied rond de Kaukasus, o.a. Triblisie en Afganistan. Om te kunnen overwinteren zijn ze naar de kas verhuisd. In de tuin groeien ook sinasappels en mandarijnen en er staat een bananenboom van meer dan 5 meter hoog. Die moet straks tegen de kou ingepakt worden. Onder de grond zit nog de oude waterpunt, maar het kost teveel om hem weer open te graven. Verspreid over de tuin staan naast oude groente rassen meer dan 150 soorten subtropische planten en er is een speciale bollenbak om de moeilijk te kweken soorten de winter door te halen.
Het is moeilijk om andere vrijwilligers te vinden, omdat je echt veel verstand moet hebben van de verschillende gewassen. Bij het wieden moet je wel het onkruid weghalen en niet de zeldzame planten. Dus moet de tuinman het werk doen en dat valt soms niet mee met een slechte rug.