Westbroek

De weg naar Westbroek heeft twee mooie rode fietsbanen gekregen. De toren van de kerk is overal in de omtrek te zien. Hij is dan ook knap hoog voor zo’n klein dorp. Een galerie van beelden heeft onlangs open dagen gehouden, maar bij de invang van het erf staat een lange lijst van verboden. Zo moeten ouders hun kinderen goed in de gaten houden en wordt het nuttigen van eigen consumpties niet op prijs gesteld. Alles is voor eigen risico.
Wat verderop liggen de Westbroekse Zodden en natuurgebied met veel trilveen. Eens in de veertig jaar wordt de hele zaak uitgebaggerd en kan de natuur zijn gang gaan. Eerst wat waterplanten, dan trilveen en daarna moerasbos en dan begint alles weer opnieuw. Er loopt een pad vernoemd naar een enthousiaste boswachter, het Bert Bospad. De structuur van legakkers en petgaten is nog zichtbaar. Vlak bij de kerk staan horen, zien en zwijgen als een tuinbeeld voor het raam samen met een zelfgeknutselde tractor voor het nageslacht, nu als bloembak. Er is een winkel waar hoeden gemaakt worden met de naam “Onder een hoedje”. Ter bescherming van de kleine hoedendragertjes wordt iedereen verzocht het hek te sluiten. Een zij weg loopt dood naar een molen, waar een winkel bij is.