Balinge

Het dorp is in 1276 al vernoemd naar ene Egbert Balinge, die in die tijd als bemiddelaar mocht optreden voor de bewoners. Jarenlang had het dorp een streek functie met de school, de bakker, de slager, de kruidenier, de smederij en de kroeg. Nu is de school alleen nog gebleven, samen met het buurthuis en een winkeltje. Het oude huis van het Hoofd der school staat er nog, maar is nu in handen van nieuwkomers. Moeders wachten op hun kinderen voor de school en wisselen de dagelijkse nieuwtjes uit. Er is niet zo veel veranderd in de laatste jaren. De ruilverkavering zorgde ervoor, dat de boerderijen uit het dorp verdwenen en nieuwkomers konden komen. Ze voelen zich er als snel thuis. Volgens een moeder staat alles in een mooi boek over deze “Broekstreek”. Een echte autochtoon mist de kleine weggetjes tussen de weilanden en de velden. Aspergekweker “De Pauw” probeert het op deze manier. In zijn thuis roept een witte pauw om aandacht.