Zwartschaap

Vlak voor Zwartschaap ligt een klein bos. Achter een mooie schuur liggen een witte en een zwarte geit. Aan de ene kant van de weg staat een klein huisjes met geel-groene luiken, aan de andere kant een boerderij. In het bos ligt een stille, maar heel mooie begraafplaats, een plek om zelf rustig de eeuwigheid op te zoeken.
In de bocht lapt een vrouw de ramen van een pas gekochte boerderij. Ze kwamen oorspronkelijk uit de omgeving van Zuid-Laren en na omzwervingen in het midden van ons land zijn ze weer terug op een plek waar het wel mooi is. Nieuwegein was dit in ieder geval niet. Het kleine groen houten kerkje “Bethel” opzij wordt als een aantal jaren niet gebruikt. Het was vroeger een evangelisatiegebouw, maar de Hervormde kerk doet er niets meer mee. Wie is nu het zwarte schaap van het dorp? Dat is moeilijk te zeggen. Het is eigenlijk een hechte gemeenschap, die een eigen afdeling in het buurthuis van Stuifzand. Wel zijn er twee huizen, die niet van de weg de bereiken zijn, maar helemaal van de andere kant. Dat lijken wel de zwarte schapen.
Als toegift wijst de nieuwe bewoonster me de weg naar Siberië, een buurtschap met rode daken in de verte.