De Horst (Groesbeek) Tocht: 62 (2) Bezocht op: 4 april 2008 Provincie: Gelderland De weg naar De Horst heet “Lagewald”. Dit stukje Nederland ligt inderdaad in een lager deel tussen de heuvels bij Groesbeek en het Reichwald in Duitsland. In de oorlog moet het precies in de vuurlinie gelegen hebben. Alle huizen zijn duidelijk opnieuw opgebouwd. Een bewoonster zegt, dat het een rustig dorp is, wel met alles wat een dorp nodig heeft, een kerk, een school, 2 cafés, een catetaria, een dorpshuis en 2 bakkers. Zelf is ze na de oorlog hier komen wonen, maar de oude bakker Oomes heeft alles wel meegemaakt. Bij de bakker staan de broden vers uit te dampen in de rekken. De zoon van de bakker is druk bezig. Zijn vader woont nog steeds naast de bakkerrij en moet thuis zijn. Dat klopt volgens zijn vrouw, maar hij zit in bad. Ze gaan vanmiddag op bezoek bij de dochter in Franfurt. Zelf heeft ze de oorlog als meisje van 6 jaar ook meegemaakt. Ze woonden toen wat verderop in de Boeresteeg op boerderij De Düsterhof. Dagenlang scholen ze in een kelder, eerst thuis en later in het klooster. Toen werd het voor iedereen te gevaarlijk en moest het dorp geëvacueerd worden. Het vee moest achterblijven. Eerst ging het richting Duitsland naar Kranenburg. Het gezin sliep in een schuur, de vader, de moeder en 6 dochters. Vlak voor de staldeur ontplofte een granaat, de scherven sloegen door de deur en troffen de vader in het been, de moeder in de arm. De vader overleefde het niet, de moeder wel. Via Duitsland trok het gezin verder richting Achterhoek. Daar kan de moeder in het ziekenhuis herstellen. De meisjes werden in verschillende gezinnen opgenomen. Uiteindelijk kwamen ze in Friesland terecht, waar de oorlog werd afgewacht. Ook daar leefde iedereen op verschillende plaatsen. Toen ze na de oorlog terug in De Horst kwamen was alles platgeschoten. Er stond geen huis meer overeind. Opnieuw werd iedereen ondergebracht bij familie of kennissen in de buurt. Zij kwam bij een oom in Groesbeek. Er werden noodwoningen gebouwd en schuren van strobalen. Elke boer moest opnieuw beginnen, want het vee was allemaal dood. Zes jaar was ze toen en vindt nog steeds dat veel mensen tegenwoordig zeuren om niets. Vlak over het spoor staat een nieuwe Düsterhof. |